- arxalanmaq
- опираться (на кого-нибудь), пользоваться чьей-нибудь защитой, покровительством, надеяться на чью-нибудь (помощь). Arzalanmamaq отриц. от arxalanmaq.
Азербайджанско-русский словарь. — Баку. Х. Азизбеков. 1984.
Азербайджанско-русский словарь. — Баку. Х. Азизбеков. 1984.
arxalanmaq — f. Güvənmək, istinad etmək, bel bağlamaq. Geniş kütlələrin, bizə rəğbət bəsləyən və bizi hiss edən . . kütlələrin istiqbalına arxalana bilərik. M. S. O.. Bu böyük günlərə arxalanaraq; Göstər bu meydanda yeni bir hünər! S. V.. <Nəriman:> Bu… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
arxalanma — «Arxalanmaq»dan f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
daldalammax — (Füzuli) arxalanmaq. – Adam adama daldalammasa, nə:lazım? … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
kükünməx’ — (Çənbərək) 1. sığınmaq 2. arxalanmaq. – Yavər Usuvaja kükünüf dolanır … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
küsəmməx’ — (Ağdərə, Şəmkir) arxalanmaq. – Yazığın kimi var, o da saηa küsənir (Şəmkir) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qərrahlanmax — (Qarakilsə, Meğri) arxalanmaq. – Mən sənə qərrahlaneram (Meğri); – Sən kimə qərrahlanırsan? (Qarakilsə) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
üjələmməx — (Cəbrayıl) arxalanmaq, güvənmək. – Kimə üjələnirsəη, vırram ölüsəη … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
arxa — is. 1. İnsanın, heyvanın dalı, kürəyi, beli. Arxasına yükləmək. Arxasını çevirmək. Arxası üstə yerə gəlmək. – Qız arxası üstə uzanıb kitab oxuyurdu. N. N.. Tutulanların ikisinin arxasında iri şələ vardı. Ə. Vəl.. Arxa çevirmək – dal çevirmək, üz… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bel — 1. is. 1. Bədənin ortası, qurşaq bağlanan yeri. İncə bel. Beli ağrımaq. Belinə qayış bağlamaq. Belə qədər suya girmək. – Bu süngünü onlar sağ tərəfdən bel qayışlarından asmışdılar. Ə. Ə.. Belində qəbzəli xəncər olan bir kişi içəri girdi. İ. Ə.. 2 … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dal-dala — z. Dallarını dallarına çevirərək. Dal dala vermək – bir birinə arxalanmaq, bir birinə kömək etmək. Verdilər dal dala o heyvanlar; Qıldılar buynuzlarilə cövlanlar. S. Ə. Ş … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
güvənmək — f. 1. Arxalanmaq, bel bağlamaq. Atasına güvənmək. – Sənə güvəndiyim dağlar, sənə də qar yağarmış. (Ata. sözü). Ellərə güvənib yazsa sənətkar; İlham xəzinəsi tükənməz olar. S. V.. 2. Lovğalanmaq, öyünmək, qürrələnmək, boş yerə fəxr etmək.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti